აგრესიული ქცევა 1-2 წლის ბავშვებში როგორი გასაკვირიც არ უნდა იყოს, განვითარების ბუნებრივი ნაწილია.
აგრესიული ქცევა 1-2 წლის ბავშვებში როგორი გასაკვირიც არ უნდა იყოს, განვითარების ბუნებრივი ნაწილია. ლაპარაკის დაწყება, დამოუკიდებლობის მოთხოვნილება და იმპულსების კონტროლის უნარის არარსებობა ერთად ამ ყველაფრის გამომწვევია და დროთა განმავლობაში თავისით გაივლის მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ არ უნდა ჩავეროთ და ბავშვს არ უნდა დავეხმაროთ ამ ფაზის გადალახვაში
შეინარჩუნეთ ოლიმპიური სიმშვიდე
ყვირილი, დარტყმა ან იმის თქმა, რომ ცუდი ბავშვია, სასურველ, პოზიტიურ ქცევებს ვერ მოგვიტანს. პირიქით, უფრო გაღიზიანდება და გაუჭირდება საკუთარი ქცევების კონტროლი. ამის ნაცვლად, სიმშვიდის შენარჩუნებით შეგიძლიათ მაგალითი მისცეთ, ეს როგორ კეთდება.
დაუწესეთ აშკარა საზღვრები
დაუყოვნებლივი რეაქცია აგრესიაზე. მოარიდეთ სიტუაციას ცოტა ხნით. ერთი-ორი წუთი საკმარისი იქნება იმისთვის, რომ დამშვიდდეს. გარკვეული პერიოდის შემდეგ შეამჩნევს, რომ თუ აგრესიას გამოავლენს, ამას გარკვეული შედეგები მოყვება
წახალისეთ კარგი ქცევა
ეს უნივერსალური რჩევაა ბევრი პობლემური ქცევის გამოსასწორებლად: დაუთმეთ ყურადღება და შეაქეთ მხოლოდ მაშინ, როცა კარგად იქცევა. აგრესიის შემთხვევაში კი უბრალოდ, ემოციური რეაგირების გარეშე უნდა გაარიდოთ სიტუაციას
დაუწესეთ ქცევების ლოგიკური შედეგები
თუ მოედანზე თამაშისას სხვა ბავშვებისადმი ავლენს აგრესიას, ამას მოედნის დატოვება მოყვება. ოღონდ ვერბალურ კომუნიკაციასთან ერთად: აუხსენით რატომ წამოხვედით იმ ადგილიდან, სადაც მისი მეგობრები თამაშობენ. და დააბრუნეთ მაშინ, როცა მშვიდობიანად თამაშისთვის მზად იქნება
