რა გავლენას ახდენს სპორტი ბავშვებში?

ბავშვის განვითარების პერიოდში დიდი მნიშვნელობა აქვს იმ ჩვევებს, რომლებიც ადრეულ ასაკში ყალიბდება. სწორი კვება, თანმიმდევრული რუტინა, სიყვარულით აღზრდა – ყველაფერი ეს ამ პროცესში გადამწყვეტ როლს თამაშობს. ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი ფაქტორი კი სპორტია.

როცა ვსაუბრობთ სპორტზე, საქმე მხოლოდ მოძრაობას არ ეხება; ის ქმნის საფუძველს ბავშვის ჯანმრთელობისთვის, პიროვნული თვისებების განვითარებისა და მეგობრული ურთიერთობებისთვის.

ფიზიკური განვითარება

ბავშვის ორგანიზმი მუდმივად იზრდება და ფორმირდება. ადრეულ ასაკში დაწყებული სპორტი ეხმარება:

• კუნთებისა და ძვლების გაძლიერებაში;
• სხეულის მოქნილობისა და კოორდინაციის განვითარებაში;
• ენერგიის სწორად დახარჯვაში, რაც ხელს უშლის ზედმეტი წონის დაგროვებას.

ადრეულ ასაკში აქტიურობის დაწყება იდეალური გზაა იმისათვის, რომ ბავშვმა შეიყვაროს მოძრაობა და ფიზიკური დატვირთვა, როგორც ყოველდღიური ცხოვრების ბუნებრივი ნაწილი.

ფსიქიკური და ემოციური გავლენა

სპორტი არა მხოლოდ სხეულს, არამედ გონებასაც ავითარებს. ბავშვები, რომლებიც რეგულარულად დადიან სპორტზე, ხშირად:

• უფრო თავდაჯერებულები არიან;
• უკეთ მართავენ ემოციებს;
• ადვილად ამარცხებენ შიშებსა და სირთულეებს.

გარდა ამისა, ფიზიკური აქტივობა ამცირებს სტრესს, აუმჯობესებს ძილის ხარისხს და ბავშვს ეხმარება ყოველდღიური გამოწვევების გადალახვაში.

სოციალური უნარ-ჩვევები

სპორტის საშუალებით ბავშვი იძენს ისეთ უნარებს, რომლებიც თეორიას გაცილებით სცდება:

• გუნდურ მუშაობასა და თანამშრომლობას;
• წესების დაცვასა და დისციპლინას;
• პატივისცემას როგორც თანაგუნდელების მიმართ, ისე – მეტოქეების.

ეს უნარ-ჩვევები მომავალში ეხმარება ბავშვებს სწავლაში, ურთიერთობების ჩამოყალიბებასა და პროფესიულ განვითარებაშიც კი.

თუ სპორტი ადრეული ასაკიდან ხდება ბავშვის ცხოვრების ნაწილი, ის ხშირად რჩება ურყევ ჩვევად ზრდასრულებშიც. ამ დროს ბავშვებს უფრო უყვართ აქტიური ცხოვრება, ყურადღებას აქცევენ საკუთარ ჯანმრთელობას და მუდმივად ენერგიულები არიან.

რა ასაკიდან დავიწყოთ და რა სპორტი შევურჩიოთ შვილს?

სპორტული აქტივობა უნდა შეესაბამებოდეს ბავშვის ასაკს და შესაძლებლობებს:

• 2–4 წლის ბავშვებისთვის – საუკეთესოა მარტივი მოძრაობები: ცურვა, ცეკვა, სირბილი;
• 5–7 წლის ბავშვებისთვის – შესაძლებელია უფრო ორგანიზებული აქტივობები, როგორებიცაა კალათბურთი, ფეხბურთი, საბრძოლო ხელოვნებების საწყისი დონე და სხვ.;
• 7 წლის ზემოთ – ბავშვი უკვე თავად ირჩევს, რა უფრო იზიდავს – გუნდური სპორტი თუ ინდივიდუალური.

მშობლის როლი ამ მნიშვნელოვან პროცესში უდიდესია –საჭიროა ბავშვი წახალისდეს, მაგრამ არა იძულებით. მთავარი მიზანი უნდა იყოს სიხარულის გაღვივება და ჯანმრთელობისთვის ხელის შეწყობა. როცა ბავშვი პატარა ასაკიდან იწყებს სპორტულ ცხოვრებას, ის არა მხოლოდ სხეულს აძლიერებს, არამედ გონებასა და სოციალურ უნარებსაც ავითარებს. ფიზიკური აქტივობა ასწავლის წესრიგს, ერთგულებასა და გუნდურ მუშაობას, თან აძლევს უშრეტ ემოციურ სიხარულს, რომელიც მომავალშიც თან სდევს პატარას.